1. RAB'bin Tapınağı'nın yapımı tamamlanınca, Süleyman, babası
Davut'un adadığı altın, gümüş ve öbür eşyaları getirip Tanrı'nın Tapınağı'nın
hazine odalarına yerleştirdi.
2. Süleyman RAB'bin Antlaşma Sandığı'nı Davut Kenti olan
Siyon'dan getirmek üzere İsrail halkının ileri gelenleriyle bütün oymak ve boy
başlarını Yeruşalim'e çağırdı.
3. Hepsi yedinci aydaki bayramda kralın önünde toplandı.
4. İsrail'in bütün ileri gelenleri toplanınca, Levililer
Antlaşma Sandığı'nı yerden kaldırdılar.
5. Sandığı, Buluşma Çadırı'nı ve çadırdaki bütün kutsal
eşyaları Levili kâhinler tapınağa taşıdılar.
6. Kral Süleyman ve toplanan bütün İsrailliler Antlaşma
Sandığı'nın önünde sayısız davar ve sığır kurban etti.
7. Kâhinler RAB'bin Antlaşma Sandığı'nı tapınağın İç Odası'na,
En Kutsal Yer'e taşıyıp Keruvlar'ın kanatlarının altına yerleştirdiler.
8. Keruvlar'ın kanatları sandığın konduğu yerin üstüne kadar
uzanıyor ve sandığı da, sırıklarını da örtüyordu.
9. Sırıklar öyle uzundu ki, uçları İç Oda'nın önünden
görünüyordu. Ancak dışarıdan görünmüyordu. Bunlar hâlâ oradadır.
10. Sandığın
içinde Musa'nın Horev Dağı'nda koyduğu iki levhadan başka bir şey yoktu. Bunlar
Mısır'dan çıkışlarında RAB'bin İsrailliler'le yaptığı antlaşmanın levhalarıydı.
11. Kâhinler
Kutsal Yer'den çıktılar. Orada bulunan kâhinlerin hepsi, bölüklerinin sırasını
beklemeden, kendilerini kutsamışlardı.
12. Bütün
Levili ezgiciler - Asaf, Heman, Yedutun, oğullarıyla kardeşleri - zillerle,
çenk ve lirlerle, ince keten kuşanmış olarak sunağın doğusunda yerlerini
almışlardı. Borazan çalan yüz yirmi kâhin onlara eşlik ediyordu.
13. Borazan
çalanlarla ezgiciler tek ses halinde RAB'be şükredip övgüler sunmaya
başladılar. Borazan, zil ve çalgıların eşliğinde seslerini yükselterek RAB'bi
şöyle övdüler:
"RAB iyidir;
Sevgisi sonsuza dek kalıcıdır." O anda RAB'bin Tapınağı'nı bir
bulut doldurdu.
14. Bu bulut
yüzünden kâhinler görevlerini sürdüremediler. Çünkü RAB Tanrı'nın görkemi
tapınağı doldurmuştu.